تاریخچه قانون خانواده در فرانسه به دوران ناپلئون بناپارت برمی‌گردد که یکی از مهم‌ترین دستاوردهای قانونی او، قانون مدنی فرانسه یا Code Napoléon بود. این قانون در سال ۱۸۰۴ به تصویب رسید و بخش قابل توجهی از آن به مسائل مربوط به خانواده اختصاص داشت.
مراحل کلیدی تاریخچه قانون خانواده در فرانسه:
۱. دوران قبل از انقلاب فرانسه:
• پیش از انقلاب فرانسه در سال 1789، قوانین خانواده بر اساس حقوق کلیسایی (قوانین کلیسای کاتولیک) و قوانین محلی تنظیم می‌شد. ازدواج‌ها عمدتاً در کلیسا انجام می‌شد و طلاق به ندرت ممکن بود.
۲. پس از انقلاب فرانسه:
• پس از انقلاب فرانسه، نیاز به قوانین یکپارچه و سکولار برای تنظیم مسائل مربوط به خانواده احساس شد. در این دوره، تغییرات عمده‌ای در قانون‌گذاری ایجاد شد که از جمله آنها می‌توان به پذیرش طلاق و تاکید بر برابری در ازدواج اشاره کرد.
۳. قانون مدنی فرانسه (Code Civil):
• در سال 1804، قانون مدنی فرانسه (معروف به Code Napoléon) تصویب شد که بخش بزرگی از آن به حقوق خانواده اختصاص داشت. این قانون ازدواج را به عنوان یک قرارداد مدنی تعریف کرد و به مسائل مربوط به طلاق، حضانت فرزندان، و ارث پرداخته شد. این قانون به شکلی تنظیم شد که جایگزین قوانین کلیسایی شود و بر اساس اصول سکولاریسم و عدالت اجتماعی بنا شده بود.
۴. تحولات قرن ۲۰ و ۲۱:
• در طول قرن بیستم و بیست‌ویکم، قانون خانواده در فرانسه بارها به‌روزرسانی شده است تا با تغییرات اجتماعی و فرهنگی هماهنگ باشد. به عنوان مثال، قوانین مربوط به حقوق زنان، طلاق به توافق مشترک، و شناسایی حقوق کودکان به تدریج بهبود یافته‌اند.
این قانون‌ها همچنان پایه‌های اصلی قانون‌گذاری در فرانسه هستند و با گذشت زمان با توجه به نیازهای جامعه به‌روزرسانی می‌شوند.